فايل من

ادبيات نظري و پيشينه تحقيقاتي تعاريف و استراتژي هاي سرمايه در گردش (فصل دوم)

تعداد صفحه : 43 در قالب ورد قابل ويرايش.

فهرست مطالب و بخشي از متن :

2-1 مقدمه. 16

2-2گفتار نخست: سرمايه درگردش.... 17

2-2-1تعاريف سرمايه درگردش.... 17

2-2-2ماهيت سرمايه درگردش.... 18

2-2-3استراتژي هاي سرمايه درگردش.... 18

2-2-3-1 استراتژي دارايي هاي جاري.. 19

2-2-4راهبردهاي سرمايه درگردش.... 21

2-2-5 سياست هاي مطلوب سرمايه درگردش.... 22

2-2-6 عوامل مؤثردرتعيين ميزان سرمايه درگردش.... 23

2-2-7 فروش وسرمايه درگردش.... 26

2-3 گفتار دوم:مديريت سرمايه درگردش.... 27

2-3-1اهميت مديريت سرمايه درگردش.... 27

2-3-2مديريت سرمايه درگردش درمرحله عمل.. 28

2-4 گفتارسوم:متغيرهاي سرمايه درگردش.... 29

2-4-1 دوره وصول مطالبات... 29

2-4-1-1اهداف استفاده از حساب هاي دريافتني.. 32

2-4-2 دوره گردش موجودي ها 33

2-4-2-1انواع موجودي ها 34

2-4-2-2عوامل تعيين كننده ميزان موجودي.. 35

2-4-3 چرخه تبديل وجه نقد. 36

2-4-4 دوره پرداخت بدهي ها 39

فصل دوم

مروري بر ادبيات موضوع

2-1 مقدمه :

زماني كه شركت به فعاليت هاي عملياتي مي پردازد، بايد تعادل بين نقدينگي و سوددهي را حفظ كند. نقدينگي پيش شرطي است كه تضمين مي كند، شركت قادر به برآورده كردن الزامات مي باشد ودرواقع از يك جريان دائمي در زمينه ادامه كار فعاليت شركت خبر مي دهد. نقدينگي وسودآوري دو موضوع مهم مورد توجه خاص انديشمندان ومجريان مديريت مالي شركت ها است. در تبيين جايگاه هركدام گفته مي شود كه اگر شركتي سودآور نباشد مريض است ولي اگرنقدينگي نداشته باشد در حال مرگ است. از نظر بسياري از آكادميسين ها دو بخش اصلي كه مي تواندمنجر به سوددهي شركت ها شود يكي ساختار سرمايه وديگري مديريت سرمايه در گردش است كه اين دو مورد دربسياري از موارد به منظور دستيابي به سود دستخوش تغييرات قرارگرفته است. به دليل اهميت تأثير مديريت سرمايه در گردش بر ريسك وسوددهي شركت، ارزش شركت از اهميت ويژه اي برخوردار است (ديلوف،2003)^[1].

اسميت^[2] معتقد است مديريت سرمايه در گردش برسودآوري و ريسك شركت ها و در نتيجه برارزش شركت تأثير وافري دارد. درواقع مديريت سرمايه در گردش را مي توان قدرت ايجاد تعادل بين سود و ريسك معنا كرد. چراكه تصميم درباره افزايش سود شركت منجر به افزايش ريسك و درمقابل تصميم درباره كاهش ريسك منجر به كاهش سود شركت مي شود.

2-2گفتار نخست: سرمايه درگردش

2-2-1تعاريف سرمايه درگردش

توسعه فعاليت هاي تجاري، توسعه كمي وكيفي"مديريت مالي" را درپي داشته و به طبع اين مديريت را پيچيده كرده است. تداوم فعاليت هاي بنگاه هاي اقتصادي تا ميزان زيادي به مديريت منابع كوتاه مدت آنها بستگي دارد؛ زيرا فعاليت هاي عملياتي دردوره عادي معمولا سالانه، به سرمايه درگردش ومديريت مطلوب آن بستگي دارد، به گونه اي كه نتايج موردانتظارتحقق يابدو امكان تداوم فعاليت در دراز مدت فراهم شود. بنابراين مديريت سرمايه درگردش از اقلام مهم دارايي هاي واحدها و بنگاه هاي اقتصادي تلقي مي شود كه درتصميم هاي مالي، نقش برجسته اي دارد.

در متون حسابداري سرمايه در گردش بدين شكل تعريف شده است كه برابر تفاوت دارايي هاي جاري و بدهي هاي جاري است و بيانگر ميزان سرمايه گذاري شركت دروجه نقد، اوراق بهادارقابل فروش، حساب هاي دريافتني تجاري و موجودي مواد وكالا منهاي بدهي هاي جاري است. برخي از نويسندگان، سرمايه درگردش را بوسيله مجموع دارايي ها و بدهي هاي جاري معني مي كنندو اختلاف آنها را به عنوان سرمايه درگردش خالص بيان مي كنند. به عبارت ديگر، سرمايه درگردش خالص، معرف آن بخش از دارايي هاي جاري است كه بربدهي هاي جاري فزوني دارد و از طريق دريافت وام بلند مدت و حقوق صاحبان سرمايه ، پشتيباني شده است(جان نثاري، 1391، ص4).

2-2-2ماهيت سرمايه درگردش

سرمايه در گردش شركت ، مجموعه مبالغى است كه در دارائى‌هاى جارى سرمايه‌گذارى مى‌شود. اگر بدهى‌هاى جارى از دارائى‌هاى جارى شركت كسر گردد سرمايه در گردش خالص به‌دست مى‌آيد. مديريت سرمايه در گردش عبارت است از تعيين حجم و تركيب منابع و مصارف سرمايه در گردش به ‌نحوى كه ثروت سهامداران افزايش يابد) تروئل و سولانو، 2006،ص7. ^[3](

2-2-3استراتژي هاي سرمايه درگردش

شركت ها مي‌توانند با بكارگيري استراتژي مختلف در رابطه با مديريت سرمايه در گردش، ميزان نقدينگي شركت را تحت تأثير قراردهد. اين سياست ها را ميزان مخاطره و بازده آنها مشخص مي‌نمايد. مديران سرمايه در گردش به دو دسته تقسيم مي‌شوند: مديران محافظه كار، مديران متهور(جسور).(دلف و مارك، 2005،ص^[4]578)

سياست محافظه كارانه در مديريت سرمايه در گردش باعث خواهد شد كه قدرت نقدينگي بيش از حد بالا برود. در اجراء آن سعي مي شود كه مخاطره ناشي از ناتواني بازپرداخت بدهي هاي سررسيد شده به پايين ترين حد ممكن برسد. مدير، در ايـــن روش، مي كوشــــد تا مــــقدار زيادي دارايي‌جاري (كه نرخ بازده آنها پايين است) نگهداري نمايد. از اين رو، شركت هايي كه چنين روشي را پيش مي‌گيرند به اصطلاح داراي بازده و مخاطره ^[5] اندك خواهند ‌‌‌بود.

مديريت سرمايه در گردش با سياست جسورانه مي‌كوشد تا با داشتن كمترين ميزان دارايي هاي جاري، از بدهي هاي جاري بيشترين استفاده را ببرد و شركت را بدين گونه اداره نمايد. در اجراي اين روش، مخاطره نقدينگي بسيار بالا خواهد رفت و شركتي كه اين عمل را به اجرا درآورد، بارها در وضعيتي قرار مي گيرد كه نمي تواند بدهي هاي سر رسيد شده خود را بپردازد. از سوي ديگر، چون حجم دارايي هاي جاري به پايين ترين حد مي رسد، نرخ بازده سرمايه‌گذاري بسيار بالا مي رود. شركت هايي كه اين روش را در پيش مي گيرند، مخاطره بالايي را مي‌پذيرند و نرخ بازدهي آنها بالا

[1] - Diloof2003،

[2] -Esmit

[3] - Teruel&Solano2006،

[4] -Deloof&Mark2005،

[5]- Return & Risk